بسیاری از فضائل روایت شده در مورد امام حسن علیه السلام حکایت از آن دارد که پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم علاقه وافری نسبت به ایشان و برادرش حسین علیه السلام داشته و بطور علنی محبت ایشان را نسبت به آنان ابراز می کرده است. افزون بر آن از رسول خدا صلی الله علیه و سلم نقل شده که در وقت اظهار محبت نسبت به امام حسن علیه السلام فرمود: شاهدان، این ابراز علاقه را به غائبین برسانند.1

و فرمود: من او را دوست دارم و نیز کسی که او را دوست بدارد دوست می دارم.2

همچنین در روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم در مورد ایشان آمده است: «لو کان العقل رجلا لکان الحسن» اگر عقل در مردی مجسم می شد، همانا حسن علیه السلام بود.3

سیوطی مورخ اهل سنت در کتابش « تاریخ الخلفاء » آورده است که: حضرت مجتبی علیه السلام دوبار تمامی اموال و دارایی های خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نبم تقسیم کرده نصف آن را برای خود نگه داشت و نصف دیگر را در راه خدا بذل و بخشش کرد.

پی نوشت ها

1. حاکم نیشابوری، المستدرک، ج 3، ص 147و 173

2. ابن سعد، الامام الحسن علیه السلام، ص 49.

3. جوینی خراسانی، فرائد السمطین، ج 2، ص68.

4. سیوطی، تاریخ الخلفاء، ص 90