این نشست در روز دوشنبه 19 دی در سالن اجتماعات مدرسه علمیّه فاطمۀ الزّهراء سلام الله علیها توس با حضور طلاب و مبلّغان مدرسه و سخنرانی حجۀ الإسلام صابری تولایی برگزار گردید.

حجۀ الإسلام صابری تولایی در ابتدای کلام سخنی از حضرت علی علیه السّلام بیان کرد که علم حق را کسانی می توانند به مقصد برسانند که اهل بصیرت و صبر باشند و ملاک ها را بشناسند.

وی افزود کسانی که می خواهند در کارآمدی نظام گفتگو کنند باید با شش مقوله؛ جریان شناسی سیاسی، شناخت احزاب و گروه های فعّال جامعه، شخصیّت شناسی امام و رهبری، هدف شناسی نظام ولایی، شناخت مبانی سیاسی اسلام،آگاهی از تاریخ انقلاب آشنایی کامل داشته باشند.

ایشان در ادامه به دو نوع گفتمان بندگی و عبودیّت که استقلال از دیگران را می سازد و به آزادی منجر می شود و گفتمان لیبرالیسم که منجر به استکبار می شود، اشاره کرد و گونه های مواجهه با مخاطب را مواجهه انفعالی حداکثری، مواجهه انفعالی حداقلی و مواجهه فعّال تک ساحتی دانست.

وی تعریف صحیح از کارآمدی را حفظ اصول و تحقق اهداف کوتاه مدّت و حرکت به سمت اهداف بلند مدت دانست.

آقای صابری تولّایی در ادامه به تبیین کارآمدی نظام نبوی و نظام علوی پرداخت و با اشاره به سخنی از حضرت علی علیه السّلام که فرمود: اگر مردم را مجبور به برگرداندن می کردم تفرقه می شد و حکومت از دست می رفت، گفت :

حضرت علی علیه السّلام از تمامی جریان ها اطلاع داشتند و بنا به مصلحت برای حفظ حکومت نمی توانستند کاری انجام دهند.

چراکه اولاً؛ مردم را همراه نداشتند. دوماً؛ هزینه زیادی باید پرداخت می شد که این خود باعث از بین رفتن حکومت می شد.

حجۀ الإسلام صابری تولایی شبکه های اجتماعی و ماهواره را منابع معاند با نظام دانست و خاطر نشان کرد که مشکلات تک ساحتی نیستند بلکه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و به هم گره خورده اند.

وی ارکان موثر در تحوّلات اجتماعی را در نقش رهبر، مسئولین، سیستم، مردم و دشمن بیان کرد و گفت:

از آنجا که ما ارکان را متعدّد نمی بینیم همه مباحث را به یک گروه منتخب می کنیم در حالی که در یک شبکه مشکلات متوجه همه گروه ها می شود.

ایشان در ادامه بیان داشت:

وظیفه انبیاء و جانشینان آنان حلّ مشکلات مردم نیست آنها نظر خود را بر مردم تحمیل نمی کنند بلکه آنها را به راه حقی هدایت می کنند که بتوانند حقوق خودشان را بگیرند. پس انبیاء و جانشینان آنها در اندیشه پیشاپیش مردم هستند و در عمل پشت سر آنها و تا مردم نخواهند هیچ کاری حل نمی شود.

وی افزود دشمن امروزه به دلیل پر هزینه بودن جنگ انسانی روی به جنگ اقتصادی آورده پس اگر دولت بخواهد با آمریکا دشمن بنیادین ارتباط برقرار کند باید تمام تلاش ها و خون های ریخته شده در این سال ها را زیر پا گذارد.

وی بیان داشت آسیب های توده جامعه؛ توقّع بالای مردم، زندگی مسرفانه، نداشتن انتخاب درست و نداشتن مطالبه گری می باشد.

وی در پایان برای مخاطبی که اسلام و قرآن را قبول دارد گفت: باید در برابر دشمن ایستادگی کند و اعتماد و وابستگی به دشمن نداشته باشد.

این نشست در روز دوشنبه 26 آذر با همکاری واحد فرهنگی در سالن رایانه مدرسه علمیّه فاطمۀ الزّهراء سلام الله علیها توس برگزار گردید.

ایشان در این جلسه به بیان ویژگی های خواصّ در بیانات مقام معظّم رهبری دامت برکاته پرداختند که خلاصه ای از آن را بیان می کنیم:

خواص، طبعاً دو جبهه‌اند: خواصِ جبهه‌ حق و خواص جبهه‌ باطل. عدّه‌ای اهل فکر و فرهنگ و معرفتند و برای جبهه‌ حق کار می کنند. یک دسته هم نقطه‌ مقابل حق و ضد حقّند. اگر باز به صدر اسلام برگردیم، باید این طور بگوییم که « عدّه‌ای اصحاب امیرالمؤمنین و امام حسین علیهما السّلام هستند و طرفدار بنی‌هاشمند. عدّه‌ای دیگر هم اصحاب معاویه و طرفدار بنی‌امیّه‌اند.»

بین طرفداران بنی‌امیّه هم افراد با فکر، عاقل و زرنگ بودند. آنها هم جزو خواصند.

اما در گروه خواص، باید ببینیم جزو خواصِّ طرفدارِ حقّیم، یا از خواص طرفدار باطل محسوب می شویم. این‌جا قضیه برای ما روشن است. خواص جامعه‌ ما، جزو خواص طرفدار حقّند و در این تردیدی نیست. زیرا به قرآن، به سنّت، به عترت، به راه خدا و به ارزشهای اسلامی دعوت می کنند. امروز، جمهوری اسلامی برخوردار از خواصِ طرفدارِ حقّ است. پس، خواصِ طرفدار باطل، حسابشان جداست و فعلاً به آنها کاری نداریم. به سراغِ خواصِ طرفدار حق می رویم.

حال وقتی خواصِ طرفدارِ حق یا اکثریت قاطعشان، در یک جامعه، چنان تغییر ماهیت میدهند که فقط دنیای خودشان برایشان اهمیّت پیدا می کند؛ وقتی از ترس جان، از ترس تحلیل و تقلیل مال، از ترس حذف مقام و پست، از ترس منفور شدن و از ترس تنها ماندن، حاضر می شوند حاکمیّت باطل را قبول کنند و در مقابل باطل نمی ایستند و از حق طرفداری نمی کنند و جانشان را به خطر نمی اندازند؛ آنگاه در جهان اسلام فاجعه شهادت حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام با آن وضع، آغاز می شود. حکومت به بنی‌امیّه و شاخه‌ مروان و بعد به بنی‌عبّاس و آخرش هم به سلسله‌ سلاطین در دنیای اسلام، تا امروز می رسد.